چهارشنبه ۱۹ آبان ۹۵
خب گویا همه چی حله.
همه ی ادمایی ک اظهار ب دوستی میکنن رو کنار گذاشتم. ازشون عذرخاهی و تشکر کردم و خدافظی!
وقتی بی داداشم 130روز زنده موندم چرا بدون اونا نتونم؟ تازه از اونا خدافظی هم کردم ولی از داداشم ن!
فقط کاش خاطره ای هم نبود.
تو خودم دنبال اپشن ریست فکتری میگردم. پیداش کنم و آل دیتا ویل بی اریزد فرام یو؟کنتینیو؟ و با کمال میل اوکی بزنم!
+ پوپکم،
آهوکم،
تا جنون فاصله ای نیست از اینجا ک منم . . .
++ مرگ هم قشنگه ها! ’_’